เพิ่งดู Hormones วัยว้าวุ่น Episode 7 ในตอนที่ไผ่บวชเป็นพระแล้ว จะได้เห็นหลายฉากที่เกิดขึ้นในวัดที่พระไผ่อยู่ ตอนที่ดูก็รู้สึกว่าคุ้นกับโลเคชั่นมาก เหมือนกับวัดบุญญาวาส จ.ชลบุรี ที่ผมเคยไปพักปฏิบัติธรรมที่นี่ พอเครดิตตอนท้ายเรื่องขึ้นถึงรู้ว่าใช่จริงๆ ก็เลยมีเกร็ดเกี่ยวกับวัดนี้ รวมถึงปริศนาธรรมที่ในซีรี่ส์ใช้สอนคนดูไว้อยู่
ผมรู้จักวัดบุญญาวาสตั้งแต่ปี 2547 จากกัลยาณมิตรที่รู้จักกันทางอินเทอร์เน็ตเป็นคนแนะนำและพาไป ตอนที่เดินทางไปครั้งแรกรู้สึกว่าวัดอยู่ลึกจากถนนใหญ่มาก ต้องขับรถคดเคี้ยวเลี้ยวซ้ายบ้างขวาบ้างไปบนถนนสองเลนเป็นระยะทางประมาณ 20 กิโลเมตร ถนนมีหลุมบ่อเป็นระยะ บางช่วงเป็นหมู่บ้านคน แต่ส่วนใหญ่จะเป็นป่าและสวนยาง ถ้าให้ขับตอนกลางคืนคงไม่กล้า เพราะหลงแน่ๆ
พอใกล้ถึงวัด จะสังเกตได้ว่าไม่มีเสาไฟฟ้าเข้าไปถึงวัดแล้ว เพราะพระอาจารย์ตั๋น อัครเดช ถิรจิตฺโต เจ้าอาวาส (คนละคนกับนักแสดงที่เป็นพระใน Hormones นะ) อยากให้วัดเป็นที่สงบสัปปายะ (แต่จริงๆ ที่วัดก็มีเครื่องปั่นไฟอยู่) ตอนกลางคืนที่นี่จึงมืดมาก เวลาพระลงอุโบสถเพื่อสวดมนต์นั่งสมาธิก็จะจุดตะเกียงที่เสาเหมือนที่เห็นในซีรี่ส์ (แต่ในซีรี่ส์มีการเซ็ตไฟจากด้านนอกซึ่งทำให้สว่างกว่าความเป็นจริง)
อุโบสถวัดบุญญาวาสตอนกลางคืนใน Hormones วัยว้าวุ่น
เวลาอยู่ในกุฏิก็จะจุดเทียน (ในซีรี่ส์มีการเซ็ตไฟเหมือนกัน สังเกตได้จากไฟจากด้านขวากระทบกับราวบันไดกุฎิ ถ้าจุดแค่เทียนจริงๆ จะมืดกว่านี้อีก)
กุฏิวัดบุญญาวาสตอนกลางคืนใน Hormones วัยว้าวุ่น
ใครที่มาพักปฏิบัติธรรมที่วัดบุญญาวาส สิ่งแรกที่ต้องเผชิญในคืนแรกคือความกลัวในใจตัวเอง เพราะความมืดและเสียงของสัตว์เลื้อยคลาน เสียงตุ๊กแกร้องที่อยู่ในซีรี่ส์นั่นเป็นเรื่องปกติของที่วัดเลย ผมเคยเจอขนาดที่ตุ๊กแกเกาะอยู่ข้างฝากุฏิด้านนอกแล้วมีเสียงมันตะปบดังป้าบๆ หลอนพอสมควร
ทีนี้กุฏิที่พระไผ่จำวัดอยู่หน้าตาเป็นยังไง? มีอะไรข้างในบ้าง? คำตอบก็คือเป็นกุฎิเล็กๆ ที่ยกพื้นสูง พักได้คนเดียว บางหลังมีห้องน้ำอยู่ข้างล่าง บางหลังอยู่ข้างบน ถ้าห้องน้ำอยู่ข้างบนก็จะสะดวกในเวลากลางคืนหน่อย มีพระพุทธรูปตั้งอยู่บนโต๊ะในกุฏิ มีตู้เก็บของซึ่งข้างในก็มีพวกขวดน้ำดื่ม เทียน กระดาษทิชชู่ ข้างกุฏิมีทางเดินจงกรม บริเวณโดยรอบเป็นป่า มีต้นไม้รกครึ้มปกคลุมอยู่
กุฏิวัดบุญญาวาส ล้อมรอบไปด้วยต้นไม้สูง
กุฏิวัดบุญญาวาสในซีรี่ส์ หน้าตาคล้ายๆ กัน บรรยากาศแบบเดียวกัน
ห้องน้ำในกุฏิวัดบุญญาวาส มีเพียงส้วมนั่งยอง อ่างล้างมือ ถังรองน้ำจากก๊อก และขันสำหรับตักอาบ
เฟอร์นิเจอร์ในกุฏิวัดบุญญาวาส มีพระพุทธรูปอยู่บนโต๊ะ
ตู้เก็บของในกุฏิวัดบุญญาวาส มีของเท่าที่เห็น
ทางเดินจงกรมข้างกุฏิ ด้านข้างเป็นป่า เวลาเดินจะได้ยินเสียงสัตว์เลื้อยคลานดังสวบสาบ จุดเทียนเดินตอนกลางคืนจะได้อารมณ์มาก
ที่ประตูเข้ากุฏิ มีป้ายนี้ติดไว้เตือนใจ
ลองดูบรรยากาศอื่นๆ ของวัดบ้าง ในซีรี่ส์มีฉากที่พระไผ่หิวเลยถือไฟฉายเดินออกมาที่โรงครัว ซึ่งผมยอมรับว่าพระไผ่กล้ามากที่เดินออกจากกุฏิตอนมืดๆ แบบนี้
ทางเดินในซีรี่ส์ถึงจะมืด แต่มีการเซ็ตไฟด้านหน้ากับด้านหลังอยู่
ทางเดินของจริงตอนกลางวันแบบที่ไม่มีการเซ็ตไฟยังมืดขนาดนี้
ส่วนโรงครัวที่พระไผ่ต้มมาม่ากิน ของจริงเป็นตามรูปนี้
โรงครัววัดบุญญาวาสของจริง
โรงครัวในซีรี่ส์ถ่ายจากอีกมุม ตั้งกล้องไว้ในป่า
นอกจากนี้ก็ยังมีหอฉันของพระ ซึ่งในซีรี่ส์จะเห็นจากฉากพระไผ่ตื่นสายไปถึงตอนพระรูปอื่นกำลังฉันอยู่ และฉากที่โยมเพื่อนมาเยี่ยมพระไผ่
พระไผ่คุยกับโยมเพื่อนในหอฉัน
หอฉันวัดบุญญาวาสที่ถ่ายจากด้านหน้า
หอฉันอีกรูป ถ่ายในปี 2551 บรรยากาศร่มรื่นมาก ยามเช้ามีแสงแดดส่องทะลุใบไม้ลงมา
ลานด้านหน้าหอฉัน
ห้องน้ำสำหรับญาติโยมที่มาทำบุญ
ด้านในห้องน้ำชาย ดูสะอาดสะอ้าน เพราะห้ามใส่รองเท้าเข้าไป
มาถึงฉากสำคัญที่พระไผ่เข้าไปในกุฏิของตัวเองซึ่งเปิดหน้าต่างทิ้งไว้โดยไม่ปิดมุ้งลวด ทำให้งูเลื้อยเข้ามาในกุฏิ ซึ่งงูถือเป็นเรื่องปกติของวัดบุญญาวาสเลย ด้วยสภาพที่เป็นวัดป่าอย่างที่เห็น ทำให้มีงูชุกชุม ผมเคยเจองูระหว่างทางเดินเข้ากุฏิ ซึ่งถ้าเราเดินแบบขาดสติ ไม่คอยสังเกตให้ดี ก็อาจจะเผลอไปเหยียบจนโดนมันฉกกลับก็ได้ แต่ที่โหดกว่านั้นคือเคยเจองูนอนขวางตรงบันไดขึ้นกุฏิ ตอนนั้นว่าจะกลับมานอนงีบหลังกินข้าวเช้าเสร็จ พอเจองูเข้าแบบนี้ ทำให้ต้องหนีไปเดินจงกรมแทน เดินอยู่หนึ่งชั่วโมง งูก็หายไปแล้ว ถ้าคิดในแง่ดี งูก็คงอยากให้เราทำความเพียรมากกว่าเกียจคร้าน
งูในกุฏิพระไผ่
มีป้าคนนึงที่มาพักปฏิบัติธรรมที่วัดเคยเล่าให้ผมฟังว่าใต้พื้นวัดมีวังพญานาคอยู่ ที่นี่ก็เลยมีงูเยอะ ซึ่งงูที่นี่มีจิตเป็นกุศลเนื่องจากได้รับส่วนบุญจากพระที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ งูก็จะไม่ทำร้ายคนที่มาปฏิบัติธรรม เรื่องนี้ก็ถือว่าเป็นความเชื่อ แล้วแต่วิจารณญาณของแต่ละคน ซึ่งผมมองว่าถ้าเรามีสติไม่ไปทำอะไรมัน มันก็ไม่ทำอะไรเรา พอเห็นฉากพระไผ่ตีงูแล้วยังรู้สึกเสียววาบเลย เกิดมันมีลูกหลานได้กลิ่นคาวเลือดแล้วจะยกพวกมาล้างแค้น
ทีนี้มาถึงปริศนาธรรมที่แฝงอยู่ในเรื่องบ้าง ฉากที่คู่อริต่างโรงเรียนของพระไผ่ขี่แว้นมาถึงวัดถือไม้มาล้อมพระไผ่ ตอนนั้นพระไผ่มีทางเลือกสองทาง คือใช้ไม้กวาดสู้ หรือไม่ก็ยอมโดนตีแต่โดยดี แต่ด้วยความที่พระไผ่เห็นภาพคราบเลือดงูติดอยู่ที่ด้ามไม้กวาด ก็เกิดระลึกได้ว่านี่คงเป็นเวรกรรมตามทัน พระไผ่จึงยอมวางไม้กวาดและเป็นฝ่ายถูกตีเหมือนงูเพื่อชดใช้กรรมที่ตัวเองก่อขึ้น โชคดีที่ไม่ถึงตายแบบงูเพราะยังอยู่ในผ้าเหลือง หลวงพ่อจึงมาขอบิณฑบาตได้ทัน
พระไผ่วางไม้กวาดเพื่อชดใช้กรรม
อีกปริศนาธรรมที่ลึกซึ้งมากและหนังไม่ได้เฉลยออกมาชัดๆ คงกะให้คนดูขบคิดและตีความกันเอง คือฉากที่พระไผ่กวาดใบไม้ สักพักก็มีลมพัดปลิว พอกวาดอีกก็ปลิวอีก ฉากนี้ตีความได้หลายอย่าง ขึ้นกับว่าอยากตีความให้ลึกซึ้งแค่ไหน เช่น
1. ถ้าเป็นแต่ก่อนพระไผ่คงหงุดหงิดเขวี้ยงไม้กวาดทิ้งแล้ว แต่ตอนนี้ใจเย็นมากขึ้น ถึงจะปลิวก็กวาดใหม่ได้
2. การจองเวรกันก็เหมือนใบไม้ที่ถูกลมพัดปลิวตลอดเวลา ไม่มีวันจบสิ้น
3. ใบไม้คือกิเลส ลมคือปัจจัยภายนอกที่เข้ามากระทบ ลานวัดคือจิต ไม้กวาดคือสติ ธรรมชาติของจิตย่อมมีกิเลส โดยปกติกิเลสจะฟุ้งกระจัดกระจายอยู่เพราะมีปัจจัยภายนอกเข้ามากระทบตลอดเวลา จึงต้องมีสติที่คอยตามรู้เท่าทันกิเลสอยู่เนืองๆ เพื่อให้จิตมีความสว่าง ไม่ขุ่นมัว
พระไผ่กวาดใบไม้
สุดท้ายนี้ ใครที่อยากลองไปปฏิบัติธรรมที่วัดบุญญาวาส สามารถดูรายละเอียดได้ที่ www.watboonyawad.com โดยผู้ที่จะเข้าพักได้จะต้องเคยไปกราบพระอาจารย์ที่วัดแล้ว และควรมีพื้นฐานการปฏิบัติธรรมมาก่อน เพราะที่วัดไม่ได้จัดเป็นคอร์ส แต่ทุกคนจะต้องปฏิบัติด้วยตัวเอง ดูแลตัวเอง
กิจวัตรสำหรับผู้ที่มาพักภาวนาที่วัดบุญญาวาส
ส่วนใครที่อยากไปทำบุญ มีรายการของที่สงฆ์ต้องการด่วนดังนี้ครับ
รายการของที่สงฆ์ต้องการ